Tag: 30%-regeling

150 km norm 30%-regeling niet in strijd met EU-recht en mensenrechtenverdragen

30%-regeling, expat, werknemer, ZZP Boekhouder, ZZP Administratiekantoor, Administratiekantoor, Boekhouder, ZZP Administratie, Boekhouder ZZP, Snelstart, freelancer, Boekhouding, Boekhoudkantoor, Boekhouding ZZP, Boekhouder gezocht, Boekhouder gevraagd, Administratiekantoor ZZP, ondernemersvoordeel, kosten boekhouder, boekhouding eenmanszaak, administratie uitbesteden, tarieven administratiekantoor

De sinds 1 januari 2012 geldende 150 km-norm voor ingekomen werknemers (hierna: expats) die opteren voor de 30%-regeling, vormt geen inbreuk op EU-recht en is evenmin in strijd met het gelijkheidsbeginsel onder de mensenrechtenverdragen EVRM en IVBPR. De 150 km-norm houdt dat de 30%-regeling slechts geldt voor expats die gedurende ten minste 16 van de 24 maanden vóór hun uitzending naar Nederland op meer dan 150 km hemelsbreed van de grens van Nederland hebben gewoond. Tot dit oordeel kwam onlangs Rechtbank Breda.

Een expat afkomstig uit Duitsland, stelde dat de 150 km-norm een indirecte discriminatie naar nationaliteit onder het EU-recht is en in strijd is met het gelijkheidsbeginsel onder het EVRM en het IVBPR omdat deze norm voornamelijk inwoners van noordelijk België en westelijk Duitsland treft.

Naar het oordeel van de rechtbank bestaat voor de aanscherping van de 30%-regeling een toereikende objectieve rechtvaardiging, te weten het tegengaan van onbedoeld ruim gebruik. Expats die vlak over de grens wonen, hoeven niet noodzakelijkerwijze te verhuizen; zij zouden ook kunnen reizen tussen woon- en werkplaats. Het indammen van onbedoeld gebruik is naar het oordeel van de rechtbank een legitieme doelstelling van algemeen belang. Bovendien gaat de 150 km-norm als inperkingsmaatregel naar het oordeel van de rechtbank niet verder dan voor het bereiken van de doelstelling noodzakelijk is.

Opmerking

De 30%-regeling is een belastingfaciliteit voor werknemers die zijn aangeworven uit het buitenland en die beschikken over schaarse, specifieke deskundigheid (ingekomen werknemers) en op werknemers die naar het buitenland zijn uitgezonden (uitgezonden werknemers). Met het oog op de extra kosten (o.a. huisvesting) kan aan die werknemers een belastingvrije vergoeding van maximaal 30% van het loon worden uitbetaald.

Bron: Rechtbank Breda, 8-11-2012, nr. 12/2829 (gepubliceerd 23-11-2012).

Wijzigingen 30%-regeling definitief

Het Uitvoeringsbesluit loonbelasting 1965 is aangepast aan de in het Belastingplan 2012 aangekondigde wijzigingen in de 30%-regeling. Deze wijzigingen zijn met ingang van 1 januari 2012 in werking getreden. Voor de volledigheid zetten wij de belangrijkste wijzigingen nog even op een rijtje.

Het Uitvoeringsbesluit loonbelasting 1965 is aangepast aan de in het Belastingplan 2012 aangekondigde wijzigingen in de 30%-regeling. Deze wijzigingen zijn met ingang van 1 januari 2012 in werking getreden. Voor de volledigheid zetten wij de belangrijkste wijzigingen nog even op een rijtje.

Specifieke deskundigheid

Eén van de voorwaarden van de 30%-regeling is dat de werknemer over een specifieke deskundigheid moet beschikken die schaars is op de Nederlandse arbeidsmarkt. Werknemers met een salaris van ten minste € 35.000 € 50.000 inclusief de vergoeding o.b.v. de 30%-regeling bezitten deze specifieke deskundigheid.

Maximale looptijd

De maximale looptijd van de 30%-regeling wordt verkort van tien naar acht jaar.

Kortingsperiode

Werknemers die in de afgelopen 25 jaar voorafgaande aan de tewerkstelling in Nederland hebben gewerkt of verbleven in Nederland, worden gekort op de maximale looptijd van acht jaar.

Jonge promovendi

Voor masters tot 30 jaar die vanuit het buitenland worden geworven geldt een verlaagde salarisnorm van € 26.605 € 38.008 inclusief 30%-vergoeding.

Wetenschappelijk onderzoek en artsen in opleiding

Voor werknemers die wetenschappelijk onderzoek doen aan universiteiten of bij door de overheid gesubsidieerde onderzoeksinstellingen en voor artsen in opleiding geldt de salarisnorm niet.

Grensarbeiders

Werknemers uit het buitenlandse grensgebied met Nederland komen niet langer in aanmerking voor de 30%-regeling. Tot het buitenlandse grensgebied wordt gerekend het gebied tot een straal van 150 kilometer van de Nederlandse grenzen. Uitsluitend werknemers die in meer dan twee derde van de periode van 24 maanden voorafgaand aan de aanvang van de tewerkstelling op meer dan 150 kilometer van de Nederlandse grens wonen, komen in aanmerking voor de 30%-regeling. Dit laatste vereiste geldt overigens niet voor werknemers die in Nederland of binnen het gebied tot 150 kilometer van de Nederlandse grens hebben verbleven om te promoveren, mits zij uiterlijk binnen een jaar na de promotie tewerk worden gesteld. Zij kwalificeren in dat geval als ingekomen werknemer voor de 30%-regeling

Wisseling van werkgever

Wanneer de werknemer tijdens de looptijd van de 30%-regeling wisselt van werkgever, kan de 30%-regeling bij de nieuwe werkgever worden voortgezet. De totstandkoming van de arbeidsovereenkomst met de nieuwe inhoudingsplichtige wordt het nieuwe meetpunt. Dit betekent dat de werknemer die binnen drie maanden na het einde van de tewerkstelling een nieuw contract tekent maar pas na vier maanden begint met zijn nieuwe tewerkstelling, toch in aanmerking komt voor de voortzetting van de 30%-regeling.

Voor eventuele vragen over dit onderwerp kunt u contact opnemen met VRS Consultancy.

30%-regeling vervalt bij meer dan drie maanden tussen twee banen

Voor werknemers uit het buitenland die beschikken over expertise die in Nederland schaars is, geldt de 30-procentsregeling: de werkgever mag 30 procent van het brutoloon belastingvrij uitbetalen.

Voor werknemers uit het buitenland die beschikken over expertise die in Nederland schaars is, geldt de 30-procentsregeling: de werkgever mag 30 procent van het brutoloon belastingvrij uitbetalen. De regeling kan doorlopen als de werknemer een andere werkgever krijgt. Dat is geen automatisme; de nieuwe werkgever moet er wel om vragen. Als de werknemer er meer dan drie maanden over doet om een nieuwe baan te vinden, vervalt de regeling in elk geval.
Dat deze bepaling geen dode letter is, bewijst een uitspraak van de rechtbank te Breda van 29 juli 2009. De betrokken werknemer was een arts. In 2007 verkaste ze van het ene ziekenhuis naar het andere, maar in de tussentijd was ze wel meer dan drie maanden zonder baan. De rechtbank wees op de nota van toelichting bij het Uitvoeringsbesluit Loonbelasting, waarin de 30-procentsregeling is opgenomen. Daar wordt geconstateerd dat een werknemer die er langer dan drie maanden over doet om een nieuwe baan te vinden, kennelijk toch niet over schaarse deskundigheid beschikt.

Geen dubbele belastingvrije vergoeding voor huisvestingskosten buiten de woonplaats

Door een werknemer gemaakte kosten kunnen namelijk slechts eenmaal belastingvrij worden vergoed. Nu de forfaitaire vergoedingsregeling mede ziet op de door de dienstbetrekking opgeroepen kosten van huisvesting buiten de woonplaats, kunnen diezelfde kosten niet nogmaals belastingvrij worden vergoed, aldus de Hoge Raad.

Belanghebbende, een Zwitser, heeft van mei 2001 t/m oktober 2002 in Nederland in dienstbetrekking gewerkt. Zijn woning in Zwitserland heeft hij aangehouden. De 30%-regeling was op belanghebbende van toepassing. Op grond hiervan heeft hij van zijn werkgever een belastingvrije vergoeding voor extraterritoriale kosten van € 29.312 ontvangen. Daarnaast ontving hij van zijn werkgever een vergoeding van € 28.037 voor de door hem gemaakte kosten van huisvesting in Nederland. In geschil is of aan belanghebbende naast de toepassing van de 30%-regeling een belastingvrije vergoeding kon worden toegekend voor de uitgaven voor huisvesting buiten de woonplaats.
De Hoge Raad beantwoordt die vraag ontkennend. Door een werknemer gemaakte kosten kunnen namelijk slechts eenmaal belastingvrij worden vergoed. Nu de forfaitaire vergoedingsregeling mede ziet op de door de dienstbetrekking opgeroepen kosten van huisvesting buiten de woonplaats, kunnen diezelfde kosten niet nogmaals belastingvrij worden vergoed, aldus de Hoge Raad.
(Cassatieberoep ongegrond.)